((اینجا مشهد است.نیمه شب شرعی 24/آذر .

وسط بلواره حر.پیاده پیش به سوی دست گیر دلم(رضا)تنهای تنها!))

دلم گرفته...

دلم عجیب گرفته...

دلم به وسعت عظمت عمق آسمان الهی گرفته...

دلم به غم تمام نباید هایی که باید شد..

دلم به سوگ تمام بایدهایی که نباید شد...

عزا گرفته...

دلم دوباره چشم به راه گرفته...به راه دستانی که دستانش را ؛مثل تمام گذشته ها که گذشت ...که گرفت... بگیرد.

و بسی امید است...

می دانم که...

روزی تو خواهی آمد.