لیلی زیر درخت انار نشست.

درخت انار عاشق شد ، گل داد ، سرخ ِ سرخ .

گلها انار شد ، داغ ِ داغ . هر اناری هزار تا دانه داشت .

دانه ها عاشق بودند ، دانه ها توی انار جا نمی شدند .

انار کوچک بود . دانه ها ترکیدند . انار ترک برداشت .

خون انار روی دست لیلی چکید.

لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید . مجنون به لیلی اش رسید .

خدا گفت : راز رسیدن فقط همین بود .

کافی ست انار دلت ترک بخورد .

فردا تولدمه.... انارخورنه... پاییزی رو به یاد نمیارم که قبل از چهارم آبانش
انار خورده باشم...
نماز شکرش هم که واجبه...قبل از طلوع...همون دم دمای اولین نفسام...
انار فردا رو دون میکنم ... تا بهتر دنبال دانه ی بهشتیش باشم...
سِِــــر این دانه ی بهشتی هرچی که باشه بی ربط به تولد من نیس

اینم بدونید توی یه انار خراب ... دانه ی بهشتیش سالم می مونه
                           تولد انــــاریم مبارک

اینم شیرینیش