آنقـــدر عمیقه که ته نداره...
آنقــــدر وسیعه که تو قد و قامت آدمی آدما جا نمیشه...
آنقــــدر توی این بی کران قشنگی ها آرامش هست؛ که تا تهِ تهش هستم.
آنقـــدر تو این احساس رو نمی فهمی که من اینقــــــــــدر تنهای تنهام.

نوشته شده در چهارشنبه 91/1/16ساعت 10:40 صبح توسط نجمه صیدمحمدخانی نظرات ( ) |