لنگه های چوبی در حیاطمان گرچه کهنه اند و جیر جیر میکنند  ؛

محکمند ...

خوش به حالشان که لنگه همند . . .

پی نوشت: این روزها خیلی بیشتر از همیشه به این فکر می کنم که چگونه بگویم ؛
خدا (حسین پناهی) را رحمت کند ؛ قشنگ گفته . منتظر نوشته های من که هرگز نمی خوانی ،
یا می خوانی و هرگز نمی فهمی باش ... بزودی خواهم گفت .

 

نوشته شده در یکشنبه 90/9/20ساعت 8:59 عصر توسط نجمه صیدمحمدخانی نظرات ( ) |